Wauw! Robbe, wat een geweldig debuut!
Het boek leest als een trein. Eerst las ik met het idee: goh een boek van een collega! Maar na 1 bladzijde zat ik helemaal in het verhaal. Weg van de wereld. Één met het boek. Je staat er naast alle andere internationale auteurs die ik graag lees.
Ik kan dit alleen maar ten zeerste aanraden!
Heel graag snel een volgend boek!

Proficiat Robbe! Je debuut is naar mijn inziens meteen een schot in de roos. Ik zat van bladzijde één in het verhaal. Het slot had ik niet zien aankomen, wat de spanning er in houdt tot op het eind. Ambigu is een vlot lezend boek dat je in één adem wil uitlezen,

Een broeierige kamer. Twee broers. Eén traumatisch verleden. En een psychologe die langzaam de grip verliest. Ambigu, het thrillerdebuut van Robbe Van Raemdonck, is allesbehalve helder en precies dát maakt het zo verdomd goed.

Chris en Dimitri zijn tegenpolen, maar hun gedeelde jeugd bindt hen op een donkere, verwrongen manier. Tijdens intense therapiesessies komen er stukjes waarheid naar boven, maar nooit het hele plaatje. Als lezer werd ik heen en weer geslingerd: wie spreekt de waarheid? Wie verdraait alles? En waarom voelde ik me zélf steeds ongemakkelijker bij elke pagina?

Wat begon als een psychologisch drama, groeide uit tot een beklemmende thriller. De dialogen zijn scherp, de sfeer is intiem en geladen, en de beklemming neemt hoofdstuk na hoofdstuk toe. Geen toeval, want dit boek is gebaseerd op Van Raemdoncks theaterstuk en dat voel je. Het is toneel op papier: indringend, minimalistisch en meeslepend.

En dan… dat einde.
Ik was geschokt. Echt. Ik dacht dat ik de puzzel bijna af had, tot alles ineens kantelde en ik besefte dat ik compleet op het verkeerde been was gezet. Het voelt als een mentale klap in je gezicht, maar dan op een goeie manier.

Voor mij was Ambigu een leeservaring die nog lang bleef nazinderen. Rauw, heftig en dubbelzinnig tot het eind. Niets is wat het lijkt en daar moet je tegen kunnen.

#ambigu #robbevanraemdonck #psychologishethriller #boekrecensie #watisdewaarheid #broersmetgeheimen #mindfuckeinde

Voor het lezen: Ik kreeg een erg leuk bericht van Robbe met de vraag of ik interesse had om zijn nieuwe thriller te lezen en te recenseren. Na het lezen van de flaptekst, was mijn nieuwsgierigheid gewekt. Het lijkt me een pakkend, intrigerend en goed verhaal. Daarbij heeft het boek ook een intrigerende cover van een silhouet van een man met daarin een bos.

Het verhaal: Chris en Dimitri zijn broers en hebben twee totaal verschillende karakters. Het zijn twee tegenpolen, die niet verder van elkaar kunnen verschillen. Toch hebben ze één gemeenschappelijk ding: afschuwelijke herinneringen over hun jeugd. Hierdoor is het verwerkingsproces dat ook bikkelhard en krijgt de psychologe die hen probeert het trauma te laten verwerken, het zwaar te verduren. Al snel blijkt er ook meer aan de hand. Wie heeft wat te verbergen? Wat als je emoties de controle overnemen?

Mijn ervaring: Wat een enorm origineel, pakkend en intrigerend verhaal. Robbe van Raemdonck heeft een hele eigen, vlotte en krachtige schrijfstijl en weet je mee te nemen in een bijzondere pakkender psychologische thriller. We volgen het verhaal van Chris, die bij de psychiater is beland vanwege zijn jeugdtrauma. Door de ogen van Chris krijgen we een beeld van zijn broer, vader en moeder, die gedurende het verhaal meer inhoud en verhaal krijgen. Hierdoor krijgen we ook langzaamaan een beter beeld van Chris en de gebeurtenissen die zich in zijn leven voordoen. Het verhaal vindt eigenlijk zo goed als alleen plaats bij de psycholoog, waarbij we in tijdsbeelden terug switchen in de tijd en de herinneringen van Chris. Er ontvouwt zich een schokkende en traumatische verhaallijn over gebeurtenissen in de jeugd van Chris. Waarbij Chris en Dimitri elkaar van dingen beschuldigen. Het is krachtig hoe je als lezer steeds meer puzzelstukjes verzamelt over wat er gaande is met Chris en zijn trauma. Toch weet Robbe van Raemdonck me alsnog met het plot en de twist die het krijgt enorm te verrassen. Hierdoor sluit je het verhaal met een heel andere kijk af als toen je aan het boek begon. Erg knap!

Ambigu is een originele, indrukwekkende en intrigerende psychologische thriller. Robbe van Raemdonck heeft een eigen, krachtige en vlotte schrijfstijl en neemt je mee in het leven van Chris die met een jeugdtrauma worstelt. Het is een erg pakkend verhaal dat een verrassende plottwist heeft. Een erg goed verhaal.

Mijn waardering: ❤️❤️❤️❤️,5

Wat een goed boek is ambigu! Het verhaal neemt je helemaal mee en het laat je niet los tot hij uit is. Wat is het jammer dat ik het toneelstuk (nog) niet gezien heb. Dit smaakt naar meer!

Ja Robbe, je bent me er eentje!!❤️❤️
Wat zou je ma fier zijn!!
Ik heb net Ambigu uitgelezen en ben weer onder de indruk! Zoals ik tijdens het toneelstuk op het randje van mijn stoel zat, zat ik nu relaxt in de zetel, maar mijn geest zat op het randje...😱 En dan die epiloog!!
Echt knap!
Het volledige, kloppende plaatje!!! Merci! Merci! Merci!!
Ik weet niet of ik het zie, maar ik weet wel dat ik het voel... Ik zou kunnen huilen en ik weet niet waarom. (Ik heb dat zelden tot nooit!) Zegt dat genoeg???
Doorgaan met schrijven aub!!

Pracht van een thriller die je gewoon MOET verder lezen, anders word je gek. En zelfs als je verder leest, word je ook gek. Gek he.

Diepe buiging voor dit debuut.

Heb ik hem nu al gelezen of niet? Is hij echt uit? Of droomde ik het alleen?
Schitterend boek. Als je denkt dat je het dan eindelijk weet, heb je het toch bij het verkeerde eind. Spannend tot op het einde… Ik denk dat ik het eindelijk zie… of toch niet! Meer van dat Robbe! Hopelijk tot ziens bij de Schoolbond!

Wat een geweldig debuut als schrijver! Deze psychologische thriller zet je vanaf de eerste pagina op het verkeerde been, Leest als een sneltrein en doet je twijfelen aan alles! Tof hoe de verschillende hoofdstukken apart horen maar zo mooi in elkaar smelten. Hij was veel te snel uitgelezen, maar de personages blijven gelukkig nog lang nazinderen. GEWELDIG! Robbe Van Raemdonck mag van mij op de boekenkast naast Robert Bryndza en McFadden staan.

Beeld je in: een zonnige middag op het terras met een boek en een drankje. Na lange tijd nog eens een boek vastgepakt: Ambigu. Vanaf het eerste hoofdstuk werd ik in het verhaal gezogen en kon ik het boek niet meer wegleggen. Ik moest en zou weten hoe het verder ging... Het gevolg: in 1 keer uitgelezen !!!! Het verhaal leest gemakkelijk, het voelt alsof je in het verhaal gezogen wordt... En wat ik vooral geweldig vond: totaal niet voorspelbaar, integendeel: verschillende plot twisten die ik niet had zien aan komen - het bleef spannend tot het einde. Het verhaal bleef ook nadien nog wat nazinderen... Wat een topboek !!! Wat een topverhaal !!! Ik kan het oprecht iedereen aanraden... Als dit het eerste boek is van Robbe, dan kan ik alleen maar hopen dat er nog velen mogen volgen ! Een dikke proficiat !